نقد و بررسی بذر گوجه سوپر چیف گرین سید

گوجه فرنگی گیاهی چندساله است که در مناطق معتدله و سردسیر بصورت یکساله پرورش می یابد. ساقه های گوجه فرنگی در انواع پابلند پس از اندک زمانی بر سطح زمین می افتد و به حالت خزنده در می آیند و در محل تماس با خاک به تولید ریشه های نابجا می پردازند. ساقه های جوان گوجه فرنگی سبز رنگ ، کرکدار، گرد و شکننده هستند. برگ های گوجه فرنگی از نوع مرکب می باشند و به حالت متناوب بر ساقه ها آرایش می یابند. خوشه های گل هر بوته گوجه فرنگی از 100-4 عدد متفاوتند. میوه های دسته گوجه فرنگی از نظر شکل، اندازه و رنگ بسیار متنوع هستند. مزرعه مورد نظر در صورت شخم پاییزه می توان با کود دامی تازه تقویت کرد اما در صورت شخم بهاره لزوما باید از کود دامی پوسیده بهره گرفت.

کاشت جوی پشته ای بوته ها با فواصل 100-60 * 60-40 سانتیمتری در جوار نهرهای آبیاری بستگی به پابلندی یا پاکوتاهی ارقام گوجه فرنگی دارد. گوجه فرنگی را در بالای خط داغ آب نهرهای آبیاری می کارند. کاشت گوجه فرنگی به صورت های مستقیم (بذری) و غیر مستقیم(نشائی) انجام پذیر است. واکنش گیاه گوجه فرنگی به کاشت نشائی بهتر است. مصرف بذور گوجه فرنگی 5/2-2 کیلوگرم در هکتار است. گیاه گوجه فرنگی جزو سبزی های فصل گرم محسوب می گردد لذا به سرما حساس می باشند. بهترین دما برای رشد گوجه فرنگی 29-19 درجه سانتیگراد است و رشد آن در مواجه با دماهای بالاتر متوقف میگردد.

گل های گوجه فرنگی در دماهای کمتر از 15 درجه سانتیگراد تلقیح نمی گردند و میوه ای تشکیل نمی دهند. وقوع بادهای گرم و خشک سبب ریزش گل های گوجه فرنگی می شوند. آبیاری منظم و وجین به موقع علف های هرز در پرورش گوجه فرنگی ضرورت دارند. کاشت گوجه فرنگی در مناطق معتدله در اردیبهشت ماه و به روش مستقیم قابل انجام است. کاشت گوجه فرنگی در مناطق گرمسیری به روش مستقیم در طی پاییز انجام می گیرد. نشاء بوته های گوجه فرنگی بهتر است در شرایط آب و هوایی خنک و ابری بویژه در عصرها انجام پذیرد. کاشت گوجه فرنگی ها را در شرایط زیر پلاستیک در اوایل پاییز و اواخر زمستان صورت می بخشند.

کاشت نشاء های گوجه فرنگی می تواند بر روی پسته هایی انجام گیرد که قبلا با پلاستیک پوشش یافته اند تا از رشد علف های هرز، افزایش تبخیر و تعرق و ضایع شدن میوه ها جلوگیری به عمل آید. این روش به “پلاستیکالچر” موسوم است. کاشت بوته های گوجه فرنگی می تواند با ارقام پابلند در شرایط گلخا نه ای صورت پذیرد. اینگونه بوته ها با نخ و سیم تربیت می شوند و مرتبا هرس می گردند تا از فضای گلخانه ها برای نیل به حداکثر تولید به خوبی استفاده شود.

توصیه کودی گیاه گوجه فرنگی به شرح زیر می باشد:

• کود آلی پوسیده  30-20 تن در هکتار قبل از کاشت
• کود شیمیایی ازته 300-250 کیلوگرم در هکتار طی چند مرحله
• کود شیمیایی فسفره 200-150 کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت
• کود شیمیایی پتاسه 150-100 کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت

عواملی چون: تغذیه گیاهی شرایط محیطی، آبیاری و هجوم آفات و بیماری ها بر میزان تشکیل میوه ها بر روی شاخه های حاوی گل های گوجه فرنگی تاثیر می گذارند. برای تبدیل گل ها به میوه های گوجه فرنگی حدود 20 روز زمان نیاز می باشد. میوه های گوجه فرنگی ممکن است بتدریج و یا با حدود 80 درصد هم زمانی برسند. میوه های گوجه فرنگی را “نیم رس” برداشت می کنند تا تدریجا در طی انبارداری و انتقال به مرحله رسیدگی نائل آیند. محصول دهی گوجه فرنگی از 600-25 تن در هکتار متفاوت است.